Rozdział 9.

Wysiadłam z autokaru i czekałam na tatę. W końcu jednak przyjechał. Punktualność w naszej rodzinie to coś nieznane. Przywitałam się z nim, tata włożył moją walizkę do bagażnika i jechaliśmy w stronę domu. Tata wypytywał się o tak szybki powrót. Dwa tygodnie to mało ? Okey.
- Pokłóciłam się z Niall'em i przyjechałam. - odpowiedziałam szczerze. Nie będę przecież kryć niczego.
- Tym blondynem ? Przecież on jest dosyć fajnym chłopakiem. - zdziwił się. Pozory czasem mylą.
- Tak, ale nie mam ochoty o tym mówić. - zakończyłam temat. - Mama i Magda już w Polsce ?
- Rozmyśliły się. Zostają jeszcze do końca wakacji w Londynie. A ty ? Zostajesz czy lecisz do Polski ?
- Hmm .. się jeszcze zobaczy. - odpowiedziałam. Kiedy byliśmy pod domem przywitała mnie Magda i mama. W każdym razie wydawało mi się, że to była Magda, bo nie można było tego stwierdzić po kolorze jej włosów.
- Coś ty świrze zrobiła ? - spytałam. Ona się zaśmiała. Jak można.. rude włosy ? Miała wyjątkowo ładny odcień brązu to przefarbowała je na ognisto rudy.
- Zabić to mało. - dodałam i przytuliłam ją. Weszłyśmy do domu, a po obiedzie poszłam na spacer z siostrą, która strasznie na niego nalegała.
- Czemu przyjechałaś wcześniej ?
- Kłótnia z Niall'em. Świnia zdradził mnie z Perrie, dziewczyną Malika. - powiedziałam.
- Mała, nie smuć się. Pamiętasz jak ja się czułam gdy się dowiedziałam o Harry'm ? Jak można .. - przytuliła mnie.
- A właśnie wiesz, że Harry dalej coś do ciebie czuje.. Na serio .. taki zdołowany chodził, ale mu zrobiłam nadzieję więc jakby przyszedł za dwa tygodnie do ciebie to się nie zdziw. - powiedziałam.
Magda milczała, aż ja przerwałam tą ciszę.
- Ej a ty go kochasz dalej ? - spytałam.
- Nie.. znaczy .. to skomplikowane. Nienawiść mi przeszła, ale miłość nie. Zależy mi. - odpowiedziała.
- Uuu.. chociaż ty sobie ułóż życie z jednym z One Direction. - uśmiechnęłam się.
- Ej! Co ty mi tu do jasnej cholery mówisz ?! Ty jeszcze będziesz szczęśliwa z Niall'em! Za bardzo go kochasz. - ochrzaniła mnie. Dostałam od niej opieprz ?!
- Nie kocham go. - odpowiedziałam.
- Nie okłamuj się. - skomentowała Magda i poszłyśmy w stronę Mikshake City. Czy ona mi musi przypominać o nim ?

* Niall *

Obudziłem się około 10:00.Wczorajszy wieczór, albo nawet i noc należała do tych, na których można się było upić, gdyż na drugi dzień nie było umówionego koncertu ani spotkania z fanami. Ale żeby było tego wszystkiego mało nie pamiętam nic. Co ja robiłem ? Poszedłem do łazienki wziąć prysznic i ubrać jakieś ciuchy, ale przypomniałem sobie o czymś, a raczej o kimś. Gdzie jest Natalia ?! Poszedłem do jadalni gdzie siedzieli już chłopcy. Może od nich się czegoś dowiem ?
- Hej. Nie wiecie gdzie jest Natalia ? - spytałem.
- Nie pamiętasz nic ? Nie pamiętasz jak ją oskarżałeś o zdradę ? A nie pamiętasz jak wczoraj całowałeś się z Perrie ? Pojechała do Londynu miała cię dość. - odpowiedział mi wkurzony Malik. Co ja zrobiłem ? Całowałem się z Perrie ? Pamiętam, że ona do mnie podeszła, ale .. Co ja zrobiłem ?
Wiedziałem, że muszę coś zdziałać. Nie wiedziałem tylko co ? Jedyną myślą, która wydawała się najlepszą było pojechanie do Londynu i wytłumaczenie jej wszystkiego. Kocham ją i nigdy się to nie zmieni. Nie mogę jej stracić. Chłopcy będą musieli poradzić sobie beze mnie, choć parę dni.

* Natalia *

Co chwilę patrzyłam na mój telefon. Jestem głupia, wiadomo, że nie zadzwoni ani nie wyśle żadnej głupiej wiadomości.
- Kochasz go i to widać. - powiedziała Magda, która chyba od jakiegoś czasu przyglądała się mi.
- Nie mogę zapomnieć o nim, o tym co mi zrobił i o tym co powiedział. Zayn opowiedział mi tą sytuację w klubie. Powiedział tylko, że się całował z Perrie, że był pijany podobnie jak ona, ale wiesz, że mogło to zajść dalej. Ale ja nie wiem co teraz mam o nim myśleć. "I'm torn..". - odpowiedziałam.
- A czy Zayn czegoś nie zmyślił ? Przecież widziałam jak na ciebie patrzy. Z zazdrością, że jesteś z Niall'em. - odpowiedziała mi. Może coś wymyślił, ale ja mu uwierzyłam. Był moim przyjacielem, a raczej nim jest więc wierzyłam w jego słowa.
- Nie wiem. - odpowiedziałam i spojrzałam na komórkę. Czuję cholerny ból, czy to normalne ?

* Niall *

Pakowałem swoje rzeczy. Nie zostawię Natalii, muszę jej wszystko wytłumaczyć oby mi tylko wybaczyła. Co ja najlepszego zrobiłem ?? Byłem już prawie gotowy, ale zostało mi jeszcze parę rzeczy. Usłyszałem pukanie do drzwi po czym ujrzałem stojącego w nich Liam'a, który był wyraźnie zdziwiony.
- Gdzie jedziesz ? - zapytał.
- Do Natalii. Muszę jej to wytłumaczyć. - odpowiedziałem.
- Ale ty wiesz, że cię Paul nie puści ? Chciałem jechać do Danielle to powiedział, że wylecę z zespołu.
- No to trudno, wylecę z zespołu, ale kocham Natalię i będę walczyć o nią.
- Jak chcesz. Możemy lecieć z tobą, wtedy Paul będzie wściekły na wszystkich.
- Nie, nie chcę żeby był i na was zły. - powiedziałem i skończyłem pakować swoje rzeczy. Zamknąłem walizkę, a klucze dałem Liam'owi, któremu obiecałem, że wrócę za parę dni. Opuściłem hotel i pojechałem na dworzec taksówką. Autobus miałem o 11:30. Na dworcu byłem o 11:15 więc miałem 15 min czekania. Kiedy patrzyłem się na tapetę w moim telefonie, przypomniał mi się tamten dzień kiedy wraz z Natalią pojechaliśmy nad jezioro. Było wspaniale, ona jest wspaniała a ja ją zraniłem. Po chwili podeszła do mnie dziewczyna. Pewnie jakaś fanka zespołu.
- Dasz mi swój autograf ?
- Jasne. - odpowiedziałem i podpisałem jej kartkę w notesie. Miała już dwa podpisy mój i .. Natalii ?
Znasz ją ? - spytałem i pokazałem jej tapetę.
- Natalia, szukasz jej ? - zapytała. Skąd ona ją zna ?
- Tak. A skąd ją znasz ?
- Była tu, szła na autobus. Jechała do Londynu. Z rozmowy wywnioskowałam, że się pokłóciła z kimś.. moje przypuszczenia. - odpowiedziała.
- Dzięki, za pomoc. Jak się nazywasz ?
- Jestem Taylor i nie ma za co. Pozdrów ją ode mnie. - uśmiechnęła się. Przyjechał mój autobus, wsiadłem do niego i myślałem nad tym co powiem, kiedy zobaczę Natalię. A jak mi nie wybaczy ?

* Zayn *

- Stary nie przejmuj się. Pewnie Perrie nie była ciebie warta. - powiedział Louis.
- Nie myślę teraz o Perrie. Myślę o Natalii. - odpowiedziałem mu szczerze.
- Zakochałeś się w niej ? - poruszał brwiami szatyn.
- No, trochę tak. - odpowiedziałem. Do pokoju wszedł Liam.
- Niall pojechał do Natalii. - powiedział.
- Co ? - krzyknąłem. On tam po co ? Nie dość ją zranił ?
- No, pojechał. - powtórzył Payne.
- Ale się mu dostanie od Paul'a. - powiedział Louis.
- No. - powiedziałem. Nie mogłem prze żałować tego, że nie powiedziałem Natalii tego co do niej czuję.

* Niall *

Stałem przed drzwiami wejściowymi do domu Natalii. Raz kozie śmierć. Nacisnąłem na dzwonek i czekałem kto mi otworzy. Nie czekałem zbyt długo, bo drzwi otworzyła Magda, która zmieniła kolor włosów.
- Wiedziałam, że przyjdzie.. - powiedziała sama do siebie i uśmiechnęła się pod nosem.
- Hej. Jest Natalia ? - spytałem.
- Jest. Wejdź. - powiedziała ognistowłosa. Myślałem, że uda mi się ominąć rodziców dziewczyn, ale nic z tego. Spotkałem ojca Magdy i Natalii.
- Coś ty jej zrobił ? - powiedział surowo.
- Źle zrobiłem, ale chcę to naprawić. - odpowiedziałem. Na szczęście Magda uratowała mnie i zaprowadziła mnie na górę. Stanąłem przed drzwiami do pokoju Natalii, a Magda poszła na dół. Zawahałem się, ale w końcu odważyłem się i zapukałem do jej drzwi. Kiedy usłyszałem "proszę" wszedłem do pokoju i zobaczyłem ją, która była chyba trochę zdziwiona widokiem.

Aww. Mamy 9 . ♥ Jak się podoba ? Dłuższy niż poprzedni.. ;P Wymyśliłam go w 1,5 h. Niestety notes się nie znalazł. ;/ Mam dla was niespodziankę. Może niektórym się spodoba a może innym nie. Postanowiłam założyć nowego bloga, z opowiadaniem (to chyba tradycja). Nie opuszczę tego bloga. Ale chyba dobra wiadomość dla was jest taka, że pierwszy rozdział pojawi się dopiero po moich urodzinach (27.09) czyli początkiem października. ;)
Jeśli chcecie macie tu już link Nothing's fine. I'm torn..

+ Mam dla was fotki z Turcji, które zrobiła moja ciocia. Są w zakładce Fotki.. Zapraszam. + Moje wykonanie piosenki WMYB. ♥